گویند مرا چو زاد مادر                      پستان به دهان گرفتن آموخت
شب ها بر ِ گاهواری من                    بیدار نشست و خفتن آموخت
دستم بگرفت و پا به پا برد                    تا شیوه ی راه رفتن آموخت
یک حرف و دو حرف بر زبانم                     الفاظ نهاد و گفتن آموخت
لبخند نهاد بر لب من                       بر غنچه ی گل شکفتن آموخت
پس هستی من ز هستی اوست   تا هستم وهست دارمش دوست
دستم بگرفت و پا به پا برد
ایرج میرزا
*بیت خیلی معروف است، خواستم بیاورمش اینجا.
ضمنا تصویر را خیلی دوست دارم. یعنی حالت کودک، فوق العاده ست...
کلی گشتم یک عکس پیدا کنم که هم به دلم بنشیند هم متناسب فضا و قابل انتشار باشد. شکر خدا حاصل شد. ولی این و این و این را هم ببینید، بد نیستند.