تنهايي ِسپيد ...

در چشم ِ من ،
هميشه زمستان است..
گلسرخي

در چشم ِ من ،
هميشه زمستان است..
گلسرخي

شب سرودش را خواند
نوبت ِ پنجره هاست..
سهراب

دلم پُر است از آهنگ ِ كافه ي غمگين
نصيبم از تو فقط يك ترانه ي خالي است
بياوريد كه قليان ِ رنج را بكشم
جهان بدون ِ تو يك قهوهخانه ي خالي است
آرش پورعليزاده








بيدل دهلوي

غريق ِ بحر ِ مودت،
ملامتش مكنيد..
جناب ِ سعدي

باز اي سپيده ي شبِ هجران،
نيامدي..
..
صبرم نديده اي كه چه زورق ِ شكسته ايست؟
..
اي تخته ام سپرده به طوفان ،
نيامدي..

خرابتر ز دل ِ من
غم ِ تو ، جاي نيافت؟
حافظ





ما آب را
براي گريستن
نوشيده ايم...
عليرضا روشن



من فکر میکنم
که پشت همهی تاریکیها
شفافیّت شیری رنگ حیات است
این راز را
از حفرهی ماه
و روزنههای ستارگان دریافتهام.
شمس لنگرودی


نه !
هرگز شب را باور نكردم
چرا كه در فراسوي دهليزش
به اميد دريچه اي
دل بسته بودم
ا. بامداد

چه چيز در اين جهان ،
غريبانه تر از زني است
كه خودش را
و تنهايي اش را بغل ميكند
و مي پوسد
اما حاضر نيست ديگر كسي را دوست بدارد؟
مريم ملك دار



بيچاره دلم ،
در غم ِ بسيار افتاد...
سعدي
سلاخي ميگريست
به قناري ِ كوچكي دل باخته بود
ا.بامداد

در كوچه باد مي وزد
.
.
اين،
ابتدايِ ويراني است...
فروغ


جان، رقص ميكند
به سماع ِ
كلام ِ
دوست
.
.
سعدي