شاعری بست نشسته است که باران بزند
ابری از شرق بیاید سوی تهران بزند.

هدهدی باز هوایی ست، کبوتر بشود!؟
پر کشد تا حرمت سر به سلیمان بزند

مصلحت هست که بد مست نگاهت باشد؟
جرعه نه، از کرمت یک دو سه لیوان بزند

طاق ابروی تو را مرکز تذهیب کند
تاب گیسوی تو را گوشۀ قرآن بزند

چه عجیب است که تو فال دل من شده ایی
طرح آن گنبد بالا کف فنجان بزند!!

بست شیرازی تو خادم بد می خواهد
اشک و جارو بکند شعر به ایوان بزند ؟

من که خوبم، دو سه روزیست دلم میخواهد
آخر راه تو باشی به خیابان بزند

دکترم گفته مریض است دلش را ببرد
گره بر پنجره فولاد خراسان بزند

دل را دخیل پنجره فولاد کرده ایم

مسعود کرمی

Normal 0 false false false EN-US X-NONE FA