امسالم و پیرارم و پارم رد شد
از شهر جوانی ام قطارم رد شد
مانند زنی سبزه بهار عمرم
زنبیل به دست از کنارم رد شد

زنبیل به دست از کنارم رد شد

جلیل صفربیگی

+ آدمی که منتظر است هیچ نشانی ندارد، هیچ نشان خاصی...!
فقط با هر صدایی برمی گردد!

(این هم خیلی خوب مینشست به تصویر. با تشکر از کسی که برایم آوردش.)