وقتی نفسِ زمین تنگ میشود
وقتی دلِ من از تنگی زمین و زمان گرفته
كه خسته از خود شده و به كار نیست
به رویشِ سبزِ جوانه ای، خوش میشوم
كه امید را با همۀ كوچكی فریاد میزند...
با خود میگویم:
                  پس من چرا؛ چُنین؟

!

(نجوا رستگار)

* تحت تأثير خواندن اين: "پشت دیواره های اضطرار/ جوانه های اجابت/ می رویند"