پدرت آمده در سینه تلاطم دارد...از لبت خواهش یک جرعه تبسم دارد
ای تجلی صفات همه ی برترها
چقدر سخت بود رفتن پیغمبرها
قد من خم شده تا خوش قد و بالا شده ای
چون که عشق پدران نیست کم از مادرها
پسرم! می روی اما پدری هم داری
نظری گاه بیانداز به پشت سرها
سر راهت پسرم تا در آن خیمه برو
شاید آرام بگیرند کمی خواهرها
بهتر این است که بالای سر اسماعیل
همه باشند و نباشند فقط هاجرها
مادرت نیست اگر مادر سقا هم نیست
عمه ات هست به جای همه ی مادرها
حال که آب ندارند برای لب تو
بهتر این است که غارت شود انگشترها
زودتر از همه آماده شدی، یعنی که:
"آنچنان خسته نگشته است تن لشگرها
آنچنان کهنه نگشته است سم مرکبها
آنچنان کند نگشته است لب خنجرها"
چه کنم با تو و این ریخت و پاشی که شده؟!
چه کنم با تو و با بردن این پیکرها؟!
آیه ات بخش شده آینه ات پخش شده
علی اکبر من شد علی اکبرها
گیرم از یک طرفی نیز بلندت کردم
بر زمین باز بماند طرف دیگرها
با عبای نبوی کار کمی راحت شد
ورنه سخت است تکان دادن پیغمبرها
* شبِ هشتم، شبِ حضرتِ علی اکبر علیه السلام
* عنوان از شعرِ خوب سیدحمیدرضا برقعی، مانده بودم کدام یک از این دو شعر را همراه تصویر کنم که این شد، ولی دلم نمی آید چند بیت آخر شعر برقعی را نیاورم... دل آشوب میکند...
پدرت آمده در سینه تلاطم دارد ... از لبت خواهش یک جرعه تبسم دارد
گوش کن خواهرم از سمت حرم می آید ... با فغان پسرم وا پسرم می آید
مثل آیینۀ در خاک مکدر شده ای ... چشم من تار شده؟یا تو مکرر شده ای؟!
من تو را در همۀ کرب و بلا می بینم ... هر کجا مینگرم جسم تو را می بینم
ارباْ اربا شده چون برگ خزان می ریزی ... کاش می شد که تو با معجزه ای برخیزی
مانده ام خیره به جسمت که چه راهی دارم؟! ... باید انگار تو را بین عبا بگذارم...
* بشنویدش با صدای خود سيدحميدرضا برقعى...
* این بیت "عارفه دهقانی": غزل چگونه بگویم ز قطعه های تنت؟! ... که بیت بیت تو از پیکرت جدا شده است
* روضۀ جناب علی اکبر علیه السلام که حقاً خوب روضه ای ست...
بیش از این بابا دلم را خون مکن ... زادۀ لیلا مرا مجنون مکن
گه دلم پیش تو گاهی پیش اوست ... رو که در یک دل نمیگنجد دو دوست...
* این را هم که روضه خوان های قدیمی میخواندند، عجیب دل آدم را کباب میکند:
جوانان بنی هاشم بیایید ... علی را بر در خیمه رسانید
خدا داند که من طاقت ندارم ... علی را بر در خیمه رسانم...
* می‌گفت نگویید روضۀ علی اکبر؛ بگوید روضۀ جان دادن حسین علیه السلام...
* وای علی اکبرم... نور دو دیده ترم...