بمان مادر؛ بمان در خانۀ خاموشِ خود؛ مادر
دو چشم منتظر را تا به کی بر آستان خانه میدوزی؟
تو ديگر سايۀ فرزند را بر در نخواهی ديد... نخواهی دید...
بمان مادر؛ بمان در خانۀ خاموشِ خود؛ مادر...

پ.ن: این عکس را از اینجا میدیدم؛ با این توضیح که:
ارنست هاس این عکس را در سال 1947 به تصویر کشید. سالها بعد از مرگ مایاکوفسکی، شاعری برای این عکس شعری سرود:
غمگینم
چونان پیرزنی که
آخرین سربازی که از جنگ برمیگردد
پسرش نیست.
و برای من؛ این آهنگ در گوشم زمزمه میشود...
بغض میشوم از این تصویر و این شعر و این آهنگ...
+ نوشته شده در شنبه بیست و پنجم تیر ۱۳۹۰ ساعت 10:40 توسط نجوا
|