حواس ت هست؟

گل های پیرهنم را
كنار گذاشته بودم برای تو
گفته بودم:
بیایی یا نیایی، اینها از آن توست...‏
حالا اما خواستم بگویم
حواست هست كه ممكن است از طراوت بیافتند؟!

دلنوشته ها
(نجوا رستگار)

فدای پیرهن چاک ماه رویان باد

پیراهن ت در باد تکان می خورد
این
تنها پرچمی ست
که دوستش دارم...

گروس عبدالملکیان

*

بهار ادامه‌ی پیراهن توست که روزی میان گل‌ها وزیده است....*

 مادر منشین چشم به ره برگذر امشب
بر خانه پر مهر تو زین بعد نیایم

آسوده بیارام و مکن فکر پسر را
 بر حلقه این خانه دگر پنجه نسایم

نصرت رحمانی

*عنوان از سهیل محمودی

پ.ن: برای مادرانی که به جای اینکه فرزندانشون به دیدارشون بروند خودشون به دیدار فرزندانشون میروند...

روز مادر مبارک...

عاریه از که بود گل های پیرهنت؟!

بانو!

آن پیرهن قــرمــز پولک دارت را بپوش

و مثل یک ماهی

به آغوش من بیا

من هنوز دریا دریا

تو را دوست دارم ...

مهشید سادات

شیدای جهانم...رسوای زمانم...‏

نمی‌توانم پنهان کنم
عاشقانه ‌ای را زیرِ پیراهن‌م
که نهفتن اش
یعنی انفجارِ من

پس چگونه در میدان‌های شهر
فریاد بر نیاورم:
دوستت دارم
دوستت دارم
دوستت دارم...‏

نزار قبانی

* حس شعر و تصویر را دوست دارم... حیف که مصداق من نیست :/
اما آوردم، تقدیم به آنها که تجربه کرده اند :)

* عنوان برگرفته از آهنگی قدیمی با همین مطلع و صدای امین الله رشیدی.

ادامه نوشته

بگذار سر بر دامن ِ من...‏

سر بگذار و
امپراطوری ‌ات را
بر چین دامن من
بنا کن!‏

مژگان عباسلو

ت.ن: قبل تر این شعر رو روی عکس دیگه ای و برای حلقه دوستان دختر پلاسم آورده بودم که چون تصویر قدری آزاد بود، ترجیح دادم تصویر بهتری بیابم. امیدوارم موفق شده باشم.

بگو غنچه های پیرهن ت گل کنند، تا بهار را بیآورند...‏‏

پیراهن گل دارت را
از صندوقچه در آور
غنچه هایِ نشکفتۀ زیادی دارد
بهارِ نزدیک است!

میرابوالقاسمی

گل های باغ پیرهنم را گذاشته ام برای تو...‏

از باغ پیراهنم
کمی گل برایت آورده ام...
قول میدهم مستت کنند
این گل ها
این آغوش...‏

دلنوشته ها
(نجوا رستگار)