در بقیع قبر حسن دیدم و فریاد زدم: یا علی جان! حسنِ تو ز تو مظلوم تر است
تابوت تیر خورده و یک قبر بی حرم
این هم جزای آن همه آقایی و کرم
وقتی به بال دل به بقیع تو می پرم
دنیا خراب می شود انگار بر سرم ...
«حتی نوادگان تو صاحب حرم شدند»
منسوب بر تو اند و چنین محترم شدند
گفتم بقیع خون به دل واژه ها شده
پر زد کبوتری و چه خاکی به پا شده
از غصه هات پشت رباعی دو تا شده
روح از تن غزل به گمانم جدا شده...
داوود رحیمی
شاعر عنوان را نمیشناسم
تصویر از اینستاگرام جناب سجاد طلوع
+ نوشته شده در سه شنبه دهم دی ۱۳۹۲ ساعت 14:51 توسط نجوا
|
