ور عشق نباشد به چه کار آید دل!؟

برایم کتابی بخوان

کتابی که هر واژه اش عطر مخصوص دارد

و هر صفحه اش ابتدای بهار است

و هر فصل آن، شاخه ای از رسیدن

کتابی که بوسیدنت را

به باران بدل می کند

و خندیدنت را

به دریای آرام..

برایم کتابی بخوان با سرانگشت هایت...

سیدعلی میرافضلی

اگر ببارد، از شوق... اگر نبارد، از دل‌تنگی

به باران دل نبند

که هر چهار فصل دیوانه‌ات خواهد کرد

اگر ببارد، از شوق

اگر نبارد، از دل‌تنگی

سید علی میرافضلی

وقتی گلِ لبخند بر روی لبانت شکوفه می کند...

تو بخند
تا سراسيمه شود
بویِ بهار!

سید علی میرافضلی

کسی انقدر نارنجی...‏

تو نارنجی که می‌پوشی
خیابانی پُر از صبحم.‏

سیدعلی میرافضلی

* عنوان از شعر دیگری از همین شاعر:
                                               کسی این قدر بارانی
                                               کسی این قدر نارنجی...
                                               فقط پاییز گه گاهی
                                                                       شبیه توست.
* این یکی هم خوبه:
                           کمی لبخند...
                           کمی بوسه...
                           که نارنجی شود روحم.

پ.ن: این پست تقدیم میشود به یک رفیق دوست داشتنی..... خوندن این شعرها و این تصویر، من رو مدام یاد این رفیق انداخت. تشکر بابت بودن هاش :)

بند نمی آیند...‏

                 نه زخمِ کهنه بند می‌آید،
                 نه برفِ پشت پنجره،
                                          نه خاطرات تو...

سیدعلی میرافضلی

میروم بالا از نردبان...‏

              نردبان را می‌گذارم روی تاریکی
              می‌روم بالا 
              شعلۀ خورشید را تنظیم 
              آسمان را گردگیری، ماه را تنظیف
              ابرها را می‌چلانم خوب...

سیدعلی میرافضلی

لبخندهای کوچکتان را نگه دارید برای ما آدم های بی رؤیا

                    در جهانی خالی از رؤیا،

                    کودکان؛

                    یادآورِ پروانه و رنگین کمان هستند...

سیدعلی میرافضلی

پشت باران... رنگ ها... نور چراغ ها...‏

                     انگار که حسِّ سبزبودن دارند

                     در این باران

                                  چراغ قرمزها هم...

سیدعلی میرافضلی