وَ ما أدراکَ ما مَرْیَم..

پُکی عمیق به سیگار می‌زنم، هرچند

تو نیستی که ببینی چه می‌کشم، مریم..

شاعر: امیرپیمان رمضانی 

ـــــــــــــــــــــــــــــ

*سلام..

*در ادامه‌ی مطلب، کامل غزل را ـ در دل داستانی که مصطفی مستور تعریف کرده ـ حتماً بخوانید؛ حتی اگر داستان کوتاه «وَ ما أدراکَ ما مَرْیَم» را مثل من، تابه‌حال، ده‌بار خوانده‌ باشید..

ادامه نوشته

با شعر یا سیگار، تنهایی ها را سر میکنیم

شعر پشتِ شعر
می گیرانم به لب
شبیهِ تنهاییِ مردانی شده ام
که پیاده روها را
سیگار پشتِ سیگار
گریه نمی کنند.. 

مرد تنها سیگار به لب

مهدیه لطیفی

* نوشتم: باز به اونی که شعر داره یا سیگار...

** این عکس و این و حتی این را ببینید، پیشنهاد دیگری هم بود، ممنون میشوم بگویید. دنبال عکس که میگشتم، بیشتر عکس زن های سیگاری بود تا مرد سیگاری. جالبه.

سیگار پشتِ سیگار...‏

مبهوت رد دودم، این شکوه‌ ها قديمی ست
تسليم اصل تکرار، سيگار پشت سیگار...

سیگار و زیر سیگاری و کافه

اندیشه فولادوند


* پیشنهاد میکنم کامل شعر را هم بخوانید حتما. ضمنا با تصویر دیگری در ادامه مطلب آورده ام. این تصویر هم مناسب این بند بود که دیگه گذشتم.
ادامه نوشته