من از خویش می ترسم...
+ نوشته شده در سه شنبه بیست و دوم دی ۱۳۹۴ ساعت 22:3 توسط لیلا
|
دلم صراحی لبریز آرزومندیست!
+ نوشته شده در جمعه چهارم مرداد ۱۳۹۲ ساعت 12:58 توسط گالیا
|
نغمهٔ روسپی
بــده آن قــوطــی ســرخــاب مــرا تـا زنـم رنـگ به بی رنگی ِ خویش
بـــده آن روغــن ، تــا تــازه کــنــم چـهـره پـژمـرده ز دلـتـنـگی خویش
بـــده آن روغــن ، تــا تــازه کــنــم چـهـره پـژمـرده ز دلـتـنـگی خویش
+ نوشته شده در دوشنبه بیست و دوم خرداد ۱۳۹۱ ساعت 22:0 توسط دختر تنها
|
رفت...
او همه چون مستی ی ِ یک جرعه می
در سر من، در تن من، می دوید
او چو شفق من چو شب تیره فام
سر زده بر دامن من، می دوید
آن که مرا عاشق دیوانه بود
با که بگویم ز برم رفت رفت
روز شد و شب شدم و کوهسار
پرتو مهرش ز سرم رفت رفت
(سیمین بهبهانی)
+ نوشته شده در شنبه هجدهم تیر ۱۳۹۰ ساعت 7:32 توسط م.ب
|
بی انتها...
زاد و مرگ ما دو نقطه ست
در دو سوی طول یک خط
هر چه هست ، طول خط است
ابتدا و انتها نه
در میان این دو نقطه
می زنی قدم به اجبار
در چنین عبور ناچار
سیمین بهبهانی
+ نوشته شده در پنجشنبه نهم تیر ۱۳۹۰ ساعت 16:27 توسط م.ب
|